KAMUSTA NA ANG UNANG ARAW NG TAON?

January 6, 2024 Opinion

Hindi kailan na ayon sa tradisyong sinauna pa, maingay ang naging pagtanggap sa taong 2024,
bagay na mahigpit ang mga babala upang kahit paano, mabawasan ang mga nasusugatan o nasasawi dahil sa pinsala ng mga paputok, idagdag pa diyan ang walang pakundangang pagpapaputok ng mga baril. Ang resulta ng mga paghihigpit, lampas 500 pa rin ang mga nabiktima ng walang habas na paputok, bilang pagsalubong sa bagong taon.

Mababa ito kumpara sa mga nagdaang taon – lalo na noong pandemya – na kung saan lagging higit limang libo ang naitatala sa kabuuan ng bilangan. Ang ibig sabihin lamang ay tila nakikinig na ang marami sa ating mga magulang na higpitan ang kani-kanilang mga anak sa walang halagang pagbili at pagpapaputok ng mga labintador.

Ang mga panawagan nga na lagi nating naririnig sa linggong papalapit sa bisperas ng taon, iwasan ang paglustay ng konting naipon mula sa baon pang paaralan, iwaksi ang kaugaliang kailangang maingay ang pagsalubong sa isang bagong taon. Isa pang Tradisyong napaka-Pilipino ang muling
magkasama-sama upang bigyang pugay ang nagdaang taon. At langhapin ng buongbuo ang pag-asang maging maunlad ang buhay ng bawat pamilya sa bagong taon.

Noon ngang bisperas a-31 ng Disyembre, hindi magkandaugaga ang mga paghahanda upang ganapin ang pagsalubong sa makahulugang pamamaraan na tatak-Pilipino. Tila naging mas
masaya pa ang nagdaang salubungan ng taon sa marami nating mga kapwa pamilya. Kakaiba ang pagdaos ng araw na iyon, sapagkat bakas ang pagpapaigting ng alab hindi lamang sa nakaraan kundi maging sa hinaharap.

Ang pagkakapit-bisig ay buong kusang binigyang dangal, bilang pagkilala sa mga liksyong umigting sa ating buhay. Ang pagbalik tanaw ay mahalaga upang magkaroon ng liwanag ang landas na tatahakin sa susunod na mga araw, linggo, at buwan ng isang bagong taon. Kaya naman, kilalanin
nating muli ang mga iba’t ibang kulay na nagpatingkad sa nagdaang taon. Muling pakinggan ang mga hinagpis dahil sa salat na buhay ng nakararami.

Muling ilahad ang mga tagumpay ng mga naghaharing uri na sagad sa yaman ang naipundar upang
ang kanilang mga pamilya ay manatiling humihimlay sa karangyaan. Huwag din nating kaligtaan ang mga magigiting na kababayang buong sigasig na hinarap ang lahat ng uri ng mga paghamon, hindi tumitinag, hindi umaayaw, laging nakangiting nilalandas ang tinatapakang lupa upang
buong tapat nilang maitaguyod ang pamilya.

Mahirap man ang maging mahirap, naging matatag ang ilan sa atin upang buong tapang nilang malabanan at malampasan ang mga pagkakataong lalong humihirap habang tumatagal. Hamon sa
buhay ay galing sa mga pagkakataong hindi maiiwasan. Muli at muli nating tunghayan ang iba’t ibang larawan ng mga Pilipino na kailanman ay hindi tumangging harapin ang nakalantad na
paghihirap. Gaano man kasakit, sila ay patuloy na nakikiagos sa buhay, at nabubuhay maging sa pag-asang makakaahon din, malalampasan din ang anumang sitwasyon ng paghamon, anuman ang
pagkakataon.

Muli at muli, isaisip ang mga agos ng buhay na ating sinakyan – hindi upang magpadala sa agos, kundi ang palampasin ang bagsik nito, habang nagiipon tayo ng lakas. Hindi para lumakas pa, ngunit upang magamit ang pinagibayong lakas na makaahon at makabangon sa istilong Pinoy.
Dapat lamang na sa isang bagong taon, ating harapin ang larangan bagong laban ng ibayo pang lakas, talino, galing at husay. Hindi para maging Number One, kundi maging Only One – ang maging bukod tangi na Pinoy na hinasa ng kahirapan, ngunit buo pa rin ang loob na ssumasalunga ang mga hamon ng hindi natitinag.

Ganyan ang Pilipinong kailanman ay hindi naging nagpadaig sa pag-ahon at pagbangon. Ang ngiti ay napakadaling gumuhit ng bagong mukha. Ang halakhak ay buong-buong sumasambulat sa kapaligiran, tanda ng isang pursigidong Pinoy na palagiang ginagabayan ng tiwala at adhikain na taal sa pagiging Pilipino. Ngayong bago na ang taon, hindi magiging sorpresa kung ang buhay ay magkaroon din ng pagbabagong akma sa kanyang mga hinahangad. Habang may buhay, ika nga,
may pag-asa.

Muli at muli, titindig at magiging simbolo ng lakas ang Pinoy. Diyan tayo aangat ng lubusan, sa pag-asang ang asenso ng pamilya ay nasa pinagsamang talino, at husay ng Pilipino. Diyan tayo
sasampa, sa liwanag na taglay ng ugaling Pinoy: hindi magpapalupig, walang dahilan upang magpapadaig, at hindi magsasawa na walang kibo sa unos na dumarating at tiyak na hahampas.
AngatTayoBaguio. Dahil sa tiwala, ang lahat ay magaganap, anuman ang hamon, anuman ang panahon o pagkakataon.#