MARTSANG MARSO

March 16, 2024 Opinion

IBANG KLASE ang init na ating nararamdaman ngayong panahon. Nanunuoot sa buto-buto. Pawis ay tagaktak.
Buo-buo kung naglalaglagan, na tila luhang walang puknat. Lubhang tumataas ang temperatura saan man bumaling. Sa ilang dako ng Pilipinas, umaabot ang heat index ng lampas 40 degrees C, palatandaan na ang tagtuyot ay ngayon na at walang makapipigil. Yung mga naiinitan, huwag pabayaang matuyuan ang katawan. Iwas heat stroke. Laging uminom ng tubig. Bigyang panlamig ang katawang hindi dapat maagnas sa init ng panahon.

Ang barbero ko nga, ibang klase naman ang pamatay-init. Magpalamig, huwag lamang manlamig. Pasensyahan na natin, kasi tila napag-iwanan sya ng buwan. Nasa Pebrero pa rin. Buwan ng pagmamahal, Ang sagot ko naman, ang nakaraang buwan ay para sa mga nagmamahalan. Bigas, sibuyas, kamatis, gulay, isda, karne. Kunsabagay, dahil sa
pagmamahal, kaya kailangan magpainit. Init ng haplos. Init ng yakap. Init ng yapos. Ang mga ito ang nararapat ngayong tag-init. Para sa mga nagmamahalan, silang mga kandaugaga, halos mawalan ng malay at pag-iisip, sila lamang ang binibiyayaan na maging isa kahit na dalawa.

Sa mga nag-iisa namang ipinagdiwang ang kanilang pakikiisa, kahit na nag-iisa, eh ano nga naman, may buhay pa rin kahit na nag-iisa. Pwede paqng dumalawa. Ang siste lamang, kung sobra ang init, ganun din ang init ng pusong nagmamahal. Ganoon ba talaga ang magmahal? Ganoon ba kasakit, lalo na kung nag-iisang nakikiisa? Sabagay, hindi lamang pagmamahal na galing sa puso, isip at diwa ang nangibabaw, hindi ba? Pati nga mga bagay-bagay nakikiisa sa panahon ng pagtaas ng presyon. Ang tawag diyan ay alta presyon na nagsimula sa sobrang atensyon dahil sa atraksyon.

Ganito na nga siguro ang timpla ng tag-init, lalo na sa pagmamahal. Kapag nandyan na, tuloy-tuloy ang agos. Tuloy din naman ang daluyong sa buhay, na dulot ng patuloy na pag-inog ng hindi matatawarang pagmamahal. Paano nga ba hihimayin ang mga hinaing ng sambayanan kapag umaagos ng walang balakid ang pagmamahal ng mga bagay-bagay? Kung puso ang tatanungin, hayaan lamang. Hindi ba’t galing sa puso ang magmahal? Kung pag-iisip naman ang mamamayagpag, kelangan ngang pagtuunan ng masusing pansin. Bakit ang pagmamahal ay sinusukat sa halaga, at hindi sa kung ano ang nararamdaman? Nasa presyo ba, at walang kwenta na ang halaga?

Kaya naman, laging itinatanong ng barbero ko: Gaano na nga ba kadalas ang minsan? Kailan ba dapat bigyan ng tamang babala ang mga mamamayan sa sitwasyon ng sobrang tag-init? Ang siste, kailangan laging dinidilig ang naitanim. Dapat lamang, dahil kung hindi, malamang na huling hangganan ang sandaling wala man lamang naiwisik na pantawid-buhay, lalo na sa isang halamang binubuhay ng alaga, ng atensyon, maski na ng tensyon. Kaya naman, napapanahon na ating tanungin ang ating mga sarili: Dadalasan pa ba natin ang mga minsanang nangyayari? Hindi maitatatwa na minsan lang na pinaiiral ang mga pagpaparamdam ng init.

Dalasan pa sana natin na mismo ang puso ang magdeklara na eto, sya na nga, ang itinitibok ng pusong inaaruga, inaalagaan, sinasamba. Ito ay usapin tungkol sa tama at mali sa larangan ng pagmamahalan. Tandaan natin na sa simula pa lamang, mahigpit ang kapit ng mga nag-iibigan upang lalo pang yumabong ang inihihiyaw ng puso. Walang kyeme-kyeme, walang atubili, hayaan lamang na yumabong pa ang pagnanasang magmahal at mahalin. Sa panahong umiinit ang panahon, kailangang iwasan lamang ang panlalamig.

Ito ang hamon sa mga pagkakataong pagmamahal ang usapin hindi lamang ng puso kundi pati na ang isipan. Dahil sa tiwala, ang lahat ay magaganap, anuman ang hamon, anuman ang panahon, anuman ang pagkakataon. Higit ano pa man, lalo na sa panahon ng tag-init. Hindi lamang sa kalagitnaan ng Marsong patuloy ang pagmartsa ng init, tungo sa alapaap ng pagkabahala.