Sa wakas libreng edukasyon, pero sana magtagal at para sa lahat

March 18, 2017 Editorial

Pumasa na sa ikatlo at huling pagbasa sa senado ang Senate Bill 1304 (Affordable Higher Education for All Act) noong Marso 13 na layong maitatag ang isang tuition-free policy para sa 112 state universities and colleges (SUCs) sa buong bansa. Tunay na isa itong importanteng araw hindi lamang sa 17th Congress kundi para sa mga milyong mahihirap na kabataan at mag-aaral na nagnanais ipagpatuloy ang pag-aaral subalit nabibinbin dahil sa masyadong mataas na halaga ng edukasyon ngayon.
Sa kasalukuyan ay may 1,645,566 na estudyante ang naka-enrol sa iba’t ibang SUCs na may average weighted na tuition fee na P9,407 bawat taon. Ayon kay Sen. Paolo Benigno “Bam” Aquino IV na pangunahing may-akda sa panukala at dating committee chairman ng Senate Committee on Education na kapag naging batas ito ay nangangailangan ang gobyerno ng may P16 bilyon bawat taon upang matustusan ang matrikula sa SUCs. Naging masalimuot man ang balitaktakan sa panukalang ito ay nanaig pa rin ang itinatakda at mandato ng Konstitusyon na kailangang itaguyod ng estado ang karapatan ng lahat ng mamamayan sa kuwalidad na edukasyon sa lahat ng antas. Sa P3.35 trillion 2017 national budget ay napasama ang P8 billion free tuition fee program sa mga SUC sa probisyon na ilalagay sa “conditional implementation”.
Sa kabila nito ay hindi lahat ng undergraduate students sa susunod na taon ay hindi makikinabang sa programa dahil iniutos ni pangulong Rodrigo Duterte na bibigyan ng prayoridad ang mahihirap subalit academically qualified students. Sa bagong programa ay kailangang mabantayan ang tamang implementasyon ng probisyon ng free tuition fee at magkaroon ng kinakailangang panuntunan gaya ng standards at procedure para sa entitlement at availment ng libreng matrikula.Isa pa sa inaasahan at inaalala ay ang paglipat ng maraming mag-aaral mula sa pribado papunta sa SUCs kaya bagaman ang panukala ay “para sa lahat” ay dapat ding masala nang mabuti ang mga papasok upang hindi mailagay sa alanganin ang antas ng edukasyon, dahil higit sa libreng matrikula ay dapat isipin din ang kuwalidad ng edukasyon.
Isa pa sa isyung tiningnan ay hindi mahihirap ang makikinabang dahil 8 porsiyento lamang daw ayon kay CHED Chairperson Patricia Licuanan ang mahihirap na nag-aaral. Mukhang mali kung ganito natin tingnan ito bagkus ay isipin nating makakaakit ang programang ito sa mga mahihirap na mas may tiyaga at uhaw sa edukasyon. Kung tutuusin ay marami ng nagsikap na mahihirap na makamit ang pangarap – dahil naging inspirasyon at sandata nila ang “kahirapan”. Dahil maaaring magamit ang impluwensiya makakuha lamang ng libreng matrikula, nakikita ang bentahan at palakasan na huwag naman sanang mangyari.
Anuman ang halaga ng ating mga silid-aklatan ay mas mura ito kumpara sa isang mangmang na bansa. Dahil sa makabagong panahon ay inaasahan at trabaho ng mga modernong tagapagturo na huwag sirain ang gubat ng karunungan bagkus ay patubigan ang tuyot na disyerto. Pmcjr.