UMASA, UMAHON

AT DAHIL bagong buwan na, hindi maikakaila ang pagnanasa na palayain ang bagong pag-asa. para sa lahat. Dumaan at patapos na ang Hulyo, nakadilat ng naghihintay ang Agosto, na sana naman ay maging makabuluhan para sa buhay at kabuhayan Diyan naman tayo nabubuhay sa pag-asang bubuti ang lahat-lahat. Mapagkikitaan. Mapagbubuhayan. Mapaglalambingan Kaya naman, ating salubungin ang buwang darating ng isang mapagpalayang pagbati sa lahat. Lumaya naman sana tayo sa mapaminsalang Ibinuhos nitong nagdaang 31sang araw.

Hindi kaila na naging mapamuksa ang Hulyo sa ating buhay. Sa nagdaang linggo lamang, binayo tayo ni ‘Egay’ ng walang puknat na dilubyong hangin at ulan na naghasik ng ibayong hirap. Ang pinsala ay matindi at malawak. Tinatayang malubha ang epekto sa ekonomiyang nagkaroon na ng pwersang makabangon. Kaya naman, dalangin ng lahat na maging kakaiba ang Agosto. Manaig sana ang luwalhati ng pagmamahalan upang maging usbong ng panibagong pag-ahon. Pagmamahal hindi lamang sa isa’t isa. Hindi lamang sa mga mahal sa buhay.

Pati na rin ang mga minsan ay minahal – mga kaibigan, mga kaibig-kaibigan. At maging ang mga itinuturing na balat-kaibigan. Isama na rin ang mga nakaligtaang minsan ay naging malapit sa puso. Mga taong minsan ay kabungguang dila. Kaisang balikat. Ngunit ngayon ay nabubuhay na
lamang sa mga alaalang pilit pa ring binubuhay sa gunita. Sila man ay wala na sa ating paligid, hindi maitatatwa na minsan naging bahagi ng mundong ginagalawaan. Isang mundong minsan ay naging saklaw ng nag-iisang damdamin. Ng pinag-samang pagsinta.

Pag-asa ang natatanging lakas na nagbibigkis sa nakaraan at kasalukuyan. Anuman ang panahon, gaano man ang hagupit ng pagkakataon, pag-asa pa rin ang siyang mag-aangat sa atin. Gagabay sa muling paglalakbay. Papatnubay sa ating tatahaking landas. Ilaw na magbibigat ng tanglaw at liwanag sa ating lalakarang lansangan. Ang malimit na ating maririnig, nasa pag-asa ang ating sasandalan ng lakas, isang sandigan ng mga pangarap upang mabigyan ng sapat na pundasyon ang muli at muling pagbangon.

Hindi dapat maliitin: ang kadiliman ng dumaraang gabi ay naghahasik ng liwansg, mistulang isang libo’t isang bituing gaano man ang layo sa paningin ay nagbibigay ningning. Isang pagpapahalagang pagsalubong sa bagong buwan ng Agosto. Diyan tayo aahon, babangon, at aangat pa. Anuman ang sungit ng panahon. Anuman ang hampas ng pagkakataon. Anuman, sinoman ay buong kakayahang ibubuhos sa sama-sama kabuoan.#

Amianan Balita Ngayon